Ayeri tuve un suañu:

Toes y toos bail.laben SKA

N'ast

Esti blog, ta escritu nuna llingua qu'UNESCO tien considerá comu llingua en pelligru d'estinción. Esta llingua ye llariega de les fasteres d'Asturies, y parte de Llión, Zamora y Mirando'l Douro. Ñaz del llatín que falaben los romanos nel territoriu d'astures na península Ibérica. Pero nel sieglu XIV sofre la castellanización, comu otres llingues del Estáu. Ensin embargu, otres naciones comu Galiza, Euskadi, o los Països Catalans, faen

renacer les sos llingües propies nos sieglos caberos, mientes l'asturianu va perdiendose quedando namai que nel ambitu rural. Nestos caberos años, dende la llegá de la "democracia", una gran parte del pueblu d'Asturies intenta con ganes más que medios, que de nueu l'asturianu seya una llingua utiliza pola xente de la nación, y tean a lo menos, los mesmos drechos los asturianufalantes comu los falantes del castellanu.

¡¿Dios? los crea, y yo dixebrolos!


Enta m'alcuerdo del dii, foi n'aquella triste primavera del 1990; si mal nun recuerdo foi'l mesmu dii que la OMS (Organización mundial de salú) quitó de la so llista d'emfermedaes a la homosexualidá.
Tamien el mesmu dii que morrió'l musicu uruguayu, Eduardo Mateo; ya'l urologu español, Antonio Puigsvert.
Si nun toi echando mal los mios calculos, yera allá peles festividaes de:
· dii les lletres gallegues
· dii mundial de les telecomunicaciones
· dii del campesinu en Cuba
· dii d'internet
· dii internacional escontra la homofobia y transfobia
· dii de la Independencia de Noruega...
· ente otros...

A lo que diba. La xente que me quier vivia nun pisu enrriba d'un bancu (de los que rampuñen , non de los de pexes, nin de sentase), y la noticia del mio avistamientu nel finxu ya yera esperau, amque'l articulu de la mio cuna queria nomase "la" (quicias ainda tean a puntu). Allá peles madrugaes tres siñores con cares de marioneta de carnaval, llamaron a la puerte del mio nuevu llar (qu'agora que m'alcuerdo ya nun llera'l pisu enantes mencionau, sinon un pisu nuevu a estrenar, mui bien asitiau, y con vistes a milenta suaños), venien entrugando per mi.
Unu d'ellos apurriome una birra, y sentencióme pal restu la vida. Otru dexome un escritu metiu diento un sobre. Dixome que nun lu abriere fasta que nun necesitase de denguna sospresa. Y equí ta ensin abrir. El caberu traiame "ganes, enfotu". Dixome qu'aquello yera mio, que podia facer con ello lo que quisiese, pero que tuviese curiau cola forma d'esparcilo pola tiesta. Yo curiau tuve, lo que nun tuve foi intelixencia.

Tal dii comu güei, que nun recuerdo si tamos a 16 de xineru (nel que morrió'l xefe del yihad isllámicu), pagaria'l doble del dineru que nun tengo por tornar a aquel dii que nun tien güecu na mio tiesta, supongo qu'alla pel branu u otoñu del 1989 (quicias foi'l 19 de setiembre(1,2,3,4,5,6,7,8,9...) xusto, nel que'l huracan que lleva'l mio nome, arrasó Puerto Rico)...
Quicias foi'l fechu d'ascuchar a los Barricada con aquel "pasion por el ruido" o la señaldá pol desaniciu de Kortatu... que más da.

El casu ye que toi equí, el casu ye qu'equi quiero tar.

Gracies compañeru, por traeme fasta equí.
Agora ye hora de tirar p'alantre, y nun creyo que puea facelo solu, pero quiero que sepias que ya nun ye una obligación que sigas el mio camín cola vista. Foi un placer conocevos, fuisteis testigos d'una vida.

QUIER-VOS... El Wi.

1 retruques:

  1. hamacuckoo dijo...
     

    Qué sentimentalón wi.

Publicar un comentario



 
Image Hosted by ImageShack.us