Voi peleando, ¡peleando!
¿saben?, siempres crei facer les coses de la meyor manera, y comu en capitulos (entraes) anteriores (siempres quise dicir eso...) dixi si hai o non qu'abrir les mentes a los que tan cegaos por daqué que yos fae feliz... Pos resulta que mientes yo yera ¿feliz? minetes taba cegau pola realidá mental, fice coses de les que quicias nun toi arrepentiu, pero dexuru aseguro que tan mal feches.
Dexe que ficieren conmigo lo qu'ellos quisiesen y asina... asina nun pues ser naide. Y lo pior nun ye que hayan fecho de ti un esclavu, ye que riense de ti, faen de lo malo una rutina y de la rutina tu puta mierda de vida.
Mientes faes un amagu de abrir los güeyos pa alcontrate la verdadera realidá... sientes la so voz.
La voz de dalguien qu'esnala pola to mente faciendo un ruiu armoniosu (estes pallabres nun creo que se puean xunir: ruiu, armoniosu...) y que t'esconsoña, comu cualesquier persona quisiera esconsoñase.
Y tu, escontra tolo fecho fasta esi momentu ensin dudalo, dexes tou d'un llau, glayiu a l'aire y a siguir... Faleste, convenciu, darreu sal ehi afuera y fae de la teoria la meyor de les prautiques.
¿y saben? Creo qu'esi díi defendi los mios ideales, meyor William, Osama, Ernesto o la mesma Aida. Nun voi dicir mentires, foi un díi relativamente malu, pero del qu'agora toi plenamente satisfechu.
Depués llegue al cielu... bon camín, llastima que'l suelu tea húmedu: CAUTION WET!
Depués del mes dedicau a PARABELLUM, con dalgun toque a LEHENDAKARIS MUERTOS, qu'espero tonar a ellos, agora llega'l momentu d'ELEKTRODUENDES, totalmente aconseyau ¡pa todisima la xente!
Sonri-y al mundiu, non a la xente.
Yo continuaré'l mio camín: ¡peleando!
ruidos armoniosos...
Si te pones a seguir caminando, hazlo mejor jodiendo (a los demás.)
Juas juas juas.